ა
- ადამიანები თვიან, რომ მათი სული ვაშლს ჰგავს.
- რას გულისხმობთ? - დაინტერესდა მოსწავლე.
- უფრო სწორედ, მის ნახევარს, - შეასწორა ფილოსოფმა. - აი ამის მსგავსად.
ვაშლი ფრთხილად გაჭრა ორ ნაწილად და მაგიდაზე დადო.
- მათ სჯერათ, თითქოს ყოველი ადამიანისთვის არსებობს იდეალური წყვილი.
თითქოს ღმერთი, მანამსანამ სულებს დედამიწაზე გამოგზავნის, შუაზე ჰქოფს მათ, ქალებადდა კაცებად. როგორც ეს ვაშლი. შემდეგ დადიან ეს ნახევრები და ეძებენ ერთმანეთს. და პოულობენ? როგორ წარმოგიდგენია? რამდენად შესაძლებელია მათი შეხვედრა? იცი რამდენი ადამიანი სამყაროში?
- ბევრი.
- დიახ. ამის გარდა კი.. კარგი, იპოვეს ერთმანეთი, შემდეგ? გგონია, მთლიან ვაშლს შეადგენენ და ერთმანეთის ყოველთვის გაუგებენ?
- ალბათ. ნუთუ ასე არ არის? - გაუკვირდა მოსწავლეს.
- არა, ასე არ არის.
მასწავლებელმა ვაშლის ორივე ნახევარი სახესთან მიიტანა.
- აი, ორი სული შეხვდა ერთმანეთს ჩვენს სამყაროში. როგორ ექცევა სამყარო ადამიანის სულებს?
ფილოსოფმა ვაშლის ერთ ნახევარი ჩაკბიჩა.
- სამყარო, - აგრძელებს სავსე პირით, - არ არის სტატიკური. და სასტიკია. იგი სხვადასხვა ხერხებით გვთრგუნავს, ნაწლს გვაჭრის, ან გვკბეჩს.
შემდეგ მეორე ნახევარი ჩაკბიჩა და ცოტა ხნით გაჩუმდა. მოსწავლე ორ მონაკბეჩს დააკვირდა და ნერწვი გადაყლაპა.
- და აი, - ცერემონიულად გამოაცხადა ფილოსოფმა, - ისინი შეხვდნენ ერთმანეთს!
მან შეაერთა ჩაკბეჩილი ნახევრები.
- და რა, შეესაბამებიან ისინი ერთმანეთს?.... არა!!!
- ახლა კი ამას შეხედეთ, - შეაწყვეტინა მასწავლებელმა და რამოდენიმე ვაშლი აიღო. - ვყოფთ მათ ორ ნაწილად, ვალაგებთ არეულად სხვა ვაშლის ნახევრებთან - რას ვხედავთ?
- ისინი არ შეესაბამებიან ერთმანეთს, - თავი დაუქნია მოსწავლემ.
- გავაგრძელოთ.
ორი სხვადასხვა ნახევარი შეატყუბა, ჯერ ერთი მხრიდან ჩაკბიჩა, შემდეგ კი მეორედან და აჩვენა კლასს.
- ახლა რას ხედავთ? ისინი შეესაბამებიან ერთმანეთს?
- კი.. - ჩაფიქრებულმა მოსწავლემ ისევ დაუქნია თავი. - ისინი ერთმანეთს იდეალურად ავსებენ. - იმიტომ რომ სამყარო ისინი ცალკ-ცალკე კიარა, ერთად ჩაკბიჩა!
ერთმანეთის მოსიყავრულე ადამიანები ერთი მთლიანი ხდებიან: ერთად უხარიათ სიცოცხლე და ერთად ხდებიან ცხოვრებისეულ პრობლემებს, სწავლობენ ერთმანეთის ნახევარი სიტყვით გაგებას, ერთმანეთის თანადგომას და წარმატების მიღწევაში დახმარებას. დროთა განმავლობაში ზოგიერთი წყვილი ერთმანეთის ჩვევებსაც იძენენ, ხასიათით ემსგავსებიან და მატებენ ჰარმონიას ერთმანეთს.. რაც ნიშნავს იმას, რომ მეორე ნახევრები არ იბადებიან, არამედ ხდებიან. ეს კი - ძალიან ძნელია.
|